"The Dutch 'Paul and Paul Related Topic' Thread
-
Roos hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. En nog vele jaren in goede gezondheid erbij.
-
Mieke:
Roos hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. En nog vele jaren in goede gezondheid erbij.
Mieke, dank je wel voor deze hele mooie felicitatie. Leuk dat je er aan gedacht hebt. Vooral nog jaren in goede gezondheid is heel belangrijk.
-
Hebben jullie dit interview gelezen? Een zeer goed en toch heel relaxed interview met leuke items erin. Paul McCartney: in love and back on the road! In love and back on the road, Paul McCartney is in the best place he has been for years. If only John Lennon were here ? ?It got a bit sticky,? he says, ?but we were really good mates again?. For someone who?s been giving interviews for close on 50 years, Paul McCartney is surprisingly unjaded by the process. It?s often said of mega-celebrities how refreshingly normal they are, and usually they?re not: they?ve been spoilt by fame or they were just plain weird to start with. But McCartney, it seems, is an exception. No airs and graces, self-deprecating, relaxed, efficient but friendly, just an ordinary 67-year-old multimillionaire (some say billionaire but I suppose his investments have taken a hit of late) and arguably the most famous man on the planet. The young women in his outer office, which is dominated by a huge Peter Blake, as his inner one is by several de Koonings, say he brings them in leftover food sometimes ? mashed potatoes ? and doesn?t like being called Sir. ?What?s your first question?? they ask. I say I?m going to ask him whether he?s played The Beatles: Rock Band yet. And I do. ?Yeah,? McCartney says, once I?ve been ushered inside, ?my assistant showed me how to set it up ?cos I?m not Mr Tech. I lost twice. On Easy.? You lost on Easy trying to simulate songs you wrote in the first place? ?Yeah, and I was playing bass, I?m ashamed to say. It?s all red and green and yellow buttons. I said, ?Can we start this again?? ? McCartney?s Scouse accent, after so long living down south or across the Atlantic or up in Kintyre, is surprisingly strong. In one corner of his office overlooking Soho Square is a Wurlitzer jukebox, cutting-edge technology when he started out, about as interactive as things got. And he?s survived into the age of the downloadable digital game. Survived, and prospered. It may be an exaggeration to say that McCartney is cool again, but after many years he is certainly credible once more. Even his dyed hair doesn?t look so blatant in the flesh. And he?s looking good, not too naff, in a black Savile Row suit and Converse. Last year?s Electric Arguments album was exceptionally good and exceptionally well reviewed. This month?s concert DVD will be in a lot of stockings this Christmas, and many recipients will be pleased to discover that it offers more than a heritage gig. It?s possible that the most successful songwriter in pop history is on the verge of finally being forgiven for the Frog Chorus. For most people, of course, and all those at his three Citi Fields gigs in New York in July (the new DVD is the film edited from all three concerts) there was nothing to forgive. Yes, he had a major blip in the Eighties, but his back catalogue is so good, so interwoven with most people?s lives, that it didn?t matter. Not just the Beatles back catalogue either: Wings, too. We forget what a huge band McCartney?s second group were, especially in America. ?Often I?ll be doing an interview and I?m talking about Sgt. Pepper and I?m thinking he [the interviewer] will think that?s the big seminal thing and he?ll say [adopts hippy American accent], ?To tell you the truth, man, it was Band on the Run for me?.? Having said that, the set list from Citi Field tells the story. Of the first 17 tracks 12 are by McCartney solo or with Wings; 15 of the final 16 are by the Beatles. Does he feel people are waiting for him to turn into a Fab Four jukebox? ?You do have a feeling the Beatles songs are gonna be the most popular. People come to the show and often if they don?t know a song you can see them thinking, ?This is a good chance to go and get a beer?. I?ve always been reluctant to give them a chance to go and get a beer. Concession people hate me. [But] they?ve paid money to come and see a show. I could pull the moody artist and say, ?You?re only getting three, ?cos it?s my show?. With Wings I did that, didn?t even do three, even though promoters would say, ?Can you just do Yesterday at the end?? I?d go, ?No?. I didn?t wanna crap up my second group by suggesting what was already in people?s minds: ?Hey, the Beatles were better?. Once we?d done Wings it was OK, we?ll feed in some Beatles songs. These days, it doesn?t matter.? For many of us, McCartney?s rehabilitation began at Live Aid in 1985. Since then, it seems, any major issue or cause-based gig has ended with him trooping on stage to a piano and leading the stars of the day in a singalong. He was only 42 when Live Aid happened, and already the daddy of world pop. And now he?s the grandaddy. He?s got the killer tunes, after all. Is it harder to write songs now than way back when, 45 years ago, when he and John Lennon seemed to be able ? were able, pretty much ? to knock out an all-time classic melody in their tea break? ?It actually doesn?t feel any harder, but it?s different. I?m not the same guy.? He once said he couldn?t write Paperback Writer now because back then, in 1965, he was (sort of) the young guy in the song. ?Yeah, you can?t. You try, you think, ?Oh, it?d be nice to do another Eleanor Rigby, that was a good idea, taking a character, getting into a mini-play?. But you can?t really.? A lot of artists, I say, and intellectuals, too, seem to have this burst of creativity very young . . ? ?I can believe it. Because I do the [Beatles] songs now, so many of them, I look back and think ?clever kid!? Bloody hell, writing songs like a 90-year-old would sing, at what age? 24.? McCartney breaks into Yesterday in a parody of a shaky old man?s voice. He giggles. ?Yes, it was quite a mature perspective.? Now, he says, he likes writing songs so much that ?it?s like an addiction. And occasionally I?ll come up with something and I?ll think, ?Oh, that?s good?. It?s not harder, it?s maybe more difficult to come up with something as original when you?ve done loads and loads of stuff.? Does he think his Beatles songs were better than his current output, or just different? I fully expect him to say different. But no. ?Oh, some of the songs from then were better. As you say, there?s this spurt, you don?t even know that you?re doing it until you look back later and think, ?Bloody hell?.? Every last scrap from his early life in Liverpool, you would have thought, has been picked over so often, in his own lyrics, in other people?s books and films and PhD theses no doubt, that he?d have no energy for or interest in going back over it again. Yet he does, voluntarily, as if he?s talking about it for the first time. ?I was always wandering around Liverpool, looking at old buildings, seeing people at bus stops, drinking it all in. There was this old lady lived near us, and I would go round, not as a goody-goody thing, but because it was interesting, and I?d say: ?I?m going to the shops, do you want anything?? And she was a fascinating old lady, I remember seeing a crystal radio set she had, and then I?d get her a pound of potatoes or whatever. All those little visits, the lonely old lady thing, that found its way into Eleanor Rigby. That?s hard to re-create. I haven?t helped any little old ladies with their shopping recently. Maybe I should.? The Beatles? very early days are topical again, not so much McCartney?s childhood as Lennon?s, thanks to Sam Taylor-Wood?s Nowhere Boy, a new film examining Lennon?s relationship with his Aunt Mimi and mother, Julia. Has he seen it? ?I haven?t. Sam asked me to but I?ve been very busy lately. She showed me some little bits of it and I said to her, ?cos I know Sam, she?s a great girl, I said, ?Sam, this isn?t true?. She sent me a synopsis and it said, ?Aunt Mimi is a cruel woman?, and I said, ?Sam, do me one favour: Aunt Mimi was not cruel. She was mock strict, very proper. But she was a good heart who loved John madly and she knew she had to bring up what was potentially a wayward boy?. I always could read that.? Taylor-Wood had the character rewritten. ?She showed me some stuff and I said, ?Well, the Mimi character?s good now, I like that, but that bit, we never did that, and John never did that, and he certainly didn?t do that?. So we had a discussion about ?Yeah, well, it?s a film? ? ?This is not a pipe?, as Magritte would have said, ?it?s a painting?. It captures the essence, but not for me. Because I was there. I hear it?s a good film. But it?s my life.? The one genuinely moving, as opposed to entertaining, moment on the new DVD is when McCartney sings Here Today, the song that he wrote shortly after Lennon?s murder in 1980. He chokes up. ?I?m talking to John in my head. It?s a conversation we didn?t have.? But they?d become friendly again before the tragedy? ?Yeah, we were mates. God, that was so cool. It was the saving grace. Because it got a bit sticky after the Beatles. No, we were really good mates again ? it was lovely, actually. Performing this song, in New York, where he was killed, is a very emotional affair. The last verse, where I sing ?and if I said I really loved you, and was glad you came along? ... Jesus, it?s like singing it to your dad who died.? Would they have worked together again had John lived? ?I dunno. We were always a bit nervous of that. Had he lived it might have happened, there was a mellowing. It could have been pretty interesting.? When McCartney says he?s been busy lately he means it. His European tour kicked off last week, in Hamburg. On Thursday he addressed the European Parliament in Brussels, campaigning for his ?meat-free Monday? initiative, aimed at reducing greenhouse gases and, of course, promoting vegetarianism, a cause on which he has recently lobbied figures as diverse as the Dalai Lama and Pamela Anderson. ?This isn?t just me, a vegetarian, banging on: it was a United Nations report ... that got me interested,? he says. ?There?s a need to do something: the livestock industry produces more greenhouse gases than all forms of transport put together. People are confused about what they can do ? they can try one meat-free day a week. It?s kind of interesting once you get into it.? He plays the O2 in London before Christmas. Naturally, it?s sold out. He?s played on Broadway and with Beyoncé and become the third recipient, after Paul Simon and Stevie Wonder, of the Library of Congress Gershwin Prize for Popular Song. He?s also written a song for the new Robert De Niro film. And he plays on a couple of tracks on Ringo Starr?s forthcoming album. Clearly, divorce agrees with him. What is clear, however, is that the McCartney of late 2009 is a world away from the suspicious, troubled figure interviewers described three or four years ago. He has a new(ish) girlfriend, Nancy Shevell, 49, and rumours of marriage abound. Shevell, like his first wife, Linda Eastman, and unlike Mills, is from an influential East Coast family, independently wealthy. Apparently his four grown-up children, including the plain-speaking Stella, have given Shevell their seal of approval. The great survivor is in a good place in his personal life, the best he?s been in since Eastman?s death in 1998. Yet he remains keen to emphasise that his professional life is still developing. He doesn?t want to be, and isn?t, a Sixties icon touring the world, grinding out the hits, banking the profit. He likes to go into the studio, especially in the guise of one of his side projects, the Fireman, and work on more experimental music with Youth, formerly of Killing Joke, his collaborator and producer. Their first album, he says, ?was completely underground, incognito. It sold 500 copies if we were lucky. It?s a great freedom for me. I don?t have to worry about singing this song well, because there is no song. It?s like actors doing improv.? He?s also, just as he was in those heady days of the early Sixties, enjoying having a laugh with the lads. ?We once rang up a sex line and recorded it,? he giggles. ?Well, we all bottled out, but my mate John, he doesn?t care, he rang up, we?re all in the control room giggling. And you know it?s some middle-aged woman in Manchester, knitting.? (Assumes northern female accent): ??Hello, love, what kind of thing do you like then?? And we took that out and looped it to these swirling echoes. You can imagine. It?s completely unlike work.? Often he?ll just muck about on guitar or piano for hours on end, ?then I?ll latch on to something, and it?s really bad, but somewhere in the middle, I?ll think, hang on, that?s a chorus, and I?ll start to do something more structured, because what I am is ... a songwriter. Bron: The Times R. Crampton
-
-
Gelukkig Nieuwjaar, Roos!
-
Bedtime with the Beatles Dit is het tweede deel van 'Bedtime with The Beatles', waarop Jason Falkner op uiterst doeltreffende wijze klassieke Beatles-nummers in een nieuw jasje heeft gestoken. De cd is speciaal gemaakt voor baby's en peuters, maar de ervaring leert dat ook volwassenen de muziek heerlijk vinden om naar te luisteren als ze behoefte hebben aan een moment van rust. Jason Falkner is te horen op albums van Paul McCartney en maakte deel uit van zijn band. Paul McCartney schreef een lovende aanbeveling voor Bedtime with The Beatles. "I Very much enjoyed the first 'Bedtime with The Beatles'. It certainly works. - it put me to sleep!" Norwegian Wood, Something, She's leaving home, Penny Lane, Lucy in the sky with diamonds, Here comes the sun, Hey Jude, I Will, Yesterday, Good Night. De cd Bedtime withe the Beatles is geschikt voor kinderen vanaf 0 jaar. Door naar de cd te luisteren worden de zintuiglijke, de taal en de geestelijk-sociale ontwikkeling gestimuleerd.
-
Geluk zijn de mooie momenten in het leven en dat is waar. De momenten met Paul McCartney hebben daar bij mij zeker aan bij gedragen. Maar ook vandaag als we een heerlijke wandeling door de sneeuw maken, de zonnebril op, de snowbooths aan en lekker ingepakt. Met rode wangen komen we dan thuis en schenken een lekker drankje in om weer op te warmen. De schemering valt. Het is stil op straat en als je de tuin in kijkt straalt een sereniteit je tegemoet. Je bent altijd omringd met muziek, want je kunt niet zonder, en dan hoor je dit nummer: I want you to fly. Wat een ontzettend mooi nummer toch. Ik zou zeggen: beluister dit nummer eens met je koptelefoon op, je hoort dan elk nootje. Prachtige opbouw en zooooo beheerst. Ik vind het altijd zo mooi als ook de laatste letter van elk woord door Paul wordt gezongen en je staat steeds weer versteld hoe hoog hij kan zingen. Heel toepasselijke song en zeker nu, met de vallende sneeuw. Thank you, Paul. I Want You To Fly I want you to fly I want you to grow I like you to get back Whatever you lose I want you to learn What you wanna know I like you to follow The road that you choose Ooh at the same time I wanna hold on Don't want you to go I like to be near you Whatever you do I want us to hide (Ooh) I want to let low (Ooh) Doesn't make sense but (Ooh) I wanna be you (Ooh) I wanna be you (At the) I want to be you (Same) I wanna be you (Time) I wanna be you (At) I wanna be you (The) I wanna be you (Same) I (Time) I want us to hide I wanna let low It doesn't make sense but I wanna be you I want you to fly So the cage is open Now we take him flight Rising and falling like snow in the nights I'm feeling while a windy scene between my palms I am got my hands and the bird flies outs Ooh ooh ooh ooh, ooh ooh ooh ooh Ooh ooh ooh ooh, ooh ooh ooh ooh Ooh ooh ooh ooh, ooh ooh ooh ooh Ooh ooh ooh ooh, ooh ooh ooh ooh Ooh ooh ooh ooh, ooh ooh ooh ooh Ooh ooh ooh ooh, ooh ooh ooh ooh Ooh ooh ooh ooh, ooh ooh ooh ooh So the cage open (Ooh ooh ooh ooh, ooh ooh ooh ooh) Now we take him flight Rising and falling like snow in the nights Rising and falling like snow in the nights O ja, kijk eens hoe mooi in het vijfde couplet. Na elke zin krijg je verticaal ook weer zo mooi een zin.
-
Interessant stuk! [size=8]Door Peter Rietveld, senior security consultant Waar een wil is, staat een hek. De lobbyisten van de media-industrie blijven maar doorgaan met het agenderen van ?illegaal downloaden? in politiek Den Haag. Ik zet de term tussen aanhalingstekens, want ik vind het een manipulatieve term ? downloaden is namelijk NIET illegaal. We trappen er alleen wel allemaal in. Het herrezen Bits of Freedom en collega Security.nl auteur Arnoud Engelfriet verrijken de discussie. Zij stellen dat het downloadverbod de meerderheid van de bevolking zal criminaliseren en dat dat niet goed is. Dat ben ik op zich met ze eens. Al vraag ik mij af hoe sterk dit argument feitelijk is ? de hele bevolking is immers al lang crimineel: we nemen pennen van de zaak mee naar huis, we geven geen richting aan op een rotonde en we draaien een studenteneditie van MS Office terwijl we niet studeren. Heus, dat mág allemaal niet! En verder schenden we dus kennelijk het intellectueel eigendom door het downloaden van muziek en films. Wat vooral ontbreekt in deze discussie is het meest essentiële punt: het 'redelijk belang'. Wat dat is? Dat is het belang dat je wilt beschermen. Een belang waarvoor je, om het te beschermen, een vermindering van rechten van anderen acceptabel acht. De staat zet een hoog hek om wat ze belangrijk vindt, en een lager hek om wat ze minder belangrijk vindt. Rond het auteursrecht staan hoge hekken, en de trend is deze nog een stuk hoger te maken, waardoor de mensen nog meer overlast zullen hebben. De nu voorgestelde stap om downloaden strafbaar te maken leidt ertoe dat niemand meer onbespied op Internet kan. En dat omwille van het belang van de rechthebbenden op muziek en films, onder de noemer van bescherming van het intellectuele eigendom. Ik ben op zich niet zo tegen hekken. De omgang met intellectuele eigendommen moet goed geregeld worden. Maar dan moeten de hekken wel op de goede plaats worden gezet, en enigszins met elkaar in verhouding staan. Dat gaat nu helemaal mis. De muziekhekken zijn veel te hoog. Een voorbeeld uit een heel andere industrie. Stel, een briljante jonge onderzoekster, in loondienst van een jong en fris farmaceutisch bedrijf, ontdekt het medicijn tegen kanker. Wat zijn haar rechten op het rendement daarvan? Geen enkel. Ze is immers in loondienst. Het bedrijf bepaalt of ze wat krijgt, wat ze krijgt, en hoe lang ze dat krijgt. In de regel zal het best goed geregeld worden - de onderzoekster kan immers nog wel het medicijn tegen AIDS ontdekken. Die moet je binden. Dat is marktwerking. Het intellectueel eigendom is van het bedrijf, dat bepaalt de wet. Het bedrijf zal het medicijn patenteren, en kan daar dan maximaal twintig jaar economisch rendement van trekken. Patenteren is een ingewikkelde procedure die per land of per groepje landen moet, en het lukt niet altijd. Voor de eigenaren van het bedrijf is de snelste en minst riskante manier om het economisch rendement te incasseren, de rechten zo snel mogelijk te verkopen aan de meestbiedende. Dat zal in deze case een enorm bedrag zijn ? zeg een paar honderd miljoen. De partij die de rechten koopt, gaat vervolgens het medicijn uitontwikkelen, testen en op de markt brengen. Na twintig jaar is het alleenrecht op het intellectuele eigendom over, en kunnen de concurrenten een identiek medicijn gaan maken. Vergelijk de briljante jonge onderzoekster nu eens met een briljant, jong bandje. Om groter te worden dan een regionale doorbraak, gaat de band in zee met een grote, hippe platenmaatschappij. Hoewel er geen sprake is van loondienst, gaat het intellectueel eigendom direct en volledig over naar de platenmaatschappij. Dat staat in de standaardcontracten. Tijdens de onderhandelingen is het bandje de zwakkere partij, dus in de praktijk geeft het de auteursrechten en de naburige rechten op voorhand op. Het eerstvolgende plaatje knalt wereldwijd naar de eerste plaats en wordt de jaren daarna zo af en toe opnieuw een hit ? door reclames, films, noem maar op. Ook volgen er nog een paar succesvolle opvolgers. Kassa! Muziek valt niet onder het patentrecht, maar onder het auteursrecht en de naburige rechten. Om deze rechten uit te oefenen hoef je niets te registreren of te doen - dat gaat helemaal vanzelf. Organisaties als Buma/Stemra en Sena regelen de geldstroom grotendeels voor je en het enige dat je moet doen is lid van worden, voor een klein bedrag. Deze comfortabele situatie duurt tot 70 jaar na het overlijden van de componist. Daarna houdt het geld op. Of moet je als rechtenhouder gaan lobbyen om de termijn nog wat te rekken. In het overgrote deel van de gevallen gaan deze opbrengsten naar de platenmaatschappijen, en ontvangen de muzikanten maar een schijntje. En anders dan bij een arbeidscontract waar je relatief gemakkelijk vanaf kunt, zoals de onderzoekster hiervoor, zit de band voor jaren vast aan een contract. Er is daarbij het onderscheid tussen ?auteursrechten? en ?naburige rechten?. Bij muziek is het auteursrecht van muziekauteurs (componisten en tekstdichters) en -uitgevers. Ook bewerkers, arrangeurs en vertalers kunnen auteursrecht hebben. Naburige rechten zijn de rechten van producenten van cd's en andere geluidsdragers (meestal de muziekuitgevers) en van de uitvoerende artiesten. Een dergelijk onderscheid is er bij patenten niet; dergelijke 'uitbatersrechten' zijn uniek voor muziek. Tot 1995 verviel het auteursrecht vijftig jaar na de dood van de auteur. De Europese Unie heeft daar toen 70 van gemaakt, en in 2008 is de termijn verlengd tot maar liefst 95 jaar. Ik moet het ze nageven - ze hebben zeer kundige lobbygroepen daar in Brussel. Ik denk dat iedere artiest het met me eens is dat een medicijn tegen kanker belangrijker is dan om het even welk muziekje dan ook. De looptijd van 95 jaar voor muziek tegen maximaal 20 jaar voor andere vormen intellectueel eigendom maakt echter duidelijk dat de wetgever andere prioriteiten stelt. De wetgever vindt blijkbaar ieder willekeurig deuntje muziek belangrijker dan een medicijn tegen kanker. Natuurlijk is het waar dat de concurrentie na 20 jaar ook zo?n medicijn kan maken ? zodat de levensreddende medicijnen goedkoper worden, in het algemeen belang. Maar dat de uitvinder zo veel minder beschermd wordt dan de muziekmaker, gaat mij veel te ver. En er is nog meer. Op overtreden van het auteursrecht staan gevangenisstraffen, overtreders van het patentrecht kunnen hooguit een dwangsom tegemoet zien via een civiele procedure. De wetgever vindt muziek blijkbaar zó belangrijk, dat auteursrechten automatisch zijn, waar patenten pas na een uitgebreide en kostbare procedure geregeld zijn. De bewijslast voor het liedje is daarbij omgekeerd ? een maker van medicijnen moet aantonen vernieuwend te zijn, waar de rechtenhouder op muziek zonder enige inspanning automatisch wereldwijd de rechten heeft. Hooguit ontstaan er problemen als het deuntje te veel lijkt op een ander deuntje, of als er al te vrijelijk gesampled is. Dat is blijkbaar minder belangrijk, want dat hoeft niet vooraf aangetoond te worden. Willen we de zaken terugbrengen naar maatschappelijk te verantwoorden proporties, dan moeten we dus niet soebatten over downloaden, sampling of het live spelen op een bruiloft. We moeten het intellectueel eigendom als één vraagstuk bekijken, in plaats van per juridisch haargekloven deelgebied en per gevestigd belang er wat omheen pappen en nathouden. We moeten intellectueel eigendom in de breedte benaderen. Dan kunnen we conclusies trekken. Het eerste dat aangepast moet worden is de looptijd. De verlenging van de looptijd van auteursrechten naar 95 jaar zoals vorig jaar door de EU is bepaald, moet direct van tafel. Wat een aperte kolder. Als ik mijn werk goed doe, word ik per uur betaald. Ik krijg niet achteraf nog wat geld als mijn spamfilters of firewalls langer meegaan dan vooraf overeengekomen. En mijn dochter hoeft al helemaal nergens op te rekenen, tegen de tijd dat ze hoogbejaard is. Netzomin moet ik achteraf betalen aan Hitachi omdat mijn versterker het na dertig jaar nog steeds doet, in plaats van de redelijk te verwachten tien jaar. In de normale wereld word je betaald voor het werk, niet voor de opbrengst van dat werk. En dat het in ?de Kunst? anders is, daar kan ik en ieder weldenkend mens wel een stukje in meegaan. Hoewel je ook prima kunt beargumenteren dat een formule speelfilm of een lopende band RnB deuntje gewoon een commercieel product is en dus helemaal geen wettelijke uitzonderingspositie verdient. De gedachte achter auteurs- en octrooirecht is dat mensen dingen maken om het gewin. Artiesten hebben - gegeven de verschillende invulling - daarvoor blijkbaar meer hulp van de staat nodig dan uitvinders en wetenschappers. Deze moderne vorm van mecenaat maakt duidelijk dat de specifieke wetgeving expliciet niet bedoeld is voor de uitbaters, maar voor de makers van Creatieve Werken. Een galerie is geen Kunst, net zomin als een platenmaatschappij dat is ? die horen bij de normale wereld en verdienen geen extra bescherming. Een galerie krijgt die ook niet, maar een platenmaatschappij wel. Dat het ooit zo gegroeid is, wil niet zeggen dat het tot in alle eeuwigheid zo moet blijven. Natuurlijk is het voor de rechtenhebbenden economisch een drama dat de opnames van de Beatles ooit rechtenvrij worden. Maar wie zijn die rechtenhebbenden? De kinderen en kleinkinderen van Julian Lennon en Beatrice Milly McCartney krijgen geen cent. De rechten zijn van Sony en de erfgenamen van ?. Michael Jackson. Dit gaat toch helemaal nergens over. Wie denken ze wel dat ze zijn ? de Belastingdienst of zo? Dus rechten op muziek of films? Vijf jaar misschien. Tien, hooguit. Maar dat is eigenlijk al te veel als je het vergelijkt met bescherming van ander, maatschappelijk veel relevanter intellectueel eigendom. Het tweede dat aangepast moet worden, is de overdraagbaarheid van de rechten. Artiesten zijn zelden gehaaide zakenlieden, en de praktijk is dat ze, zo lang ze nog niet heel groot zijn, hun rechten verspelen aan de media-industrie. Waarom denk je dat Paul McCartney niet de rechten heeft op de Beatles liedjes - hij is toch best vaak de auteur. De auteurswetgeving is er toch voor de artiest? Welnu, dat is de wet in de huidige vorm bepaald niet. Follow the Money, en je weet genoeg. Een eenvoudige verbetering van de regels kan zijn dat de rechten alleen tijdelijk overgedragen kunnen worden, voor zeg maximaal één jaar. Wellicht zou het auteursrecht de auteur dan daadwerkelijk helpen. De discussie moet dan ook niet gaan over welk middel proportioneel is bij de handhaving van de huidige auteurswet, maar over de wet zelf. Die moet uit het strafrecht en met normale termijnen en procedures. Als het geheel tot redelijke proporties is teruggebracht is, kunnen we gaan praten over handhaving. Hoe lost mijn voorstel het ?illegaal downloaden? op? Nou, als het merendeel van de muziek niet tot in alle eeuwigheid (en laten we wel wezen, 95 jaar komt een eind in de richting van de eeuwigheid) van ?iemand? is, dan is er weinig reden om wel beschermde muziek te downloaden. Het leeuwendeel van het totale aanbod is dan immers rechtenvrij. Wil je dan nog wat verdienen aan de verkoop van opgenomen muziek, dan moet de prijs dalen ? fors. Er is immers zo veel gratis goede muziek. Dan moet je concurreren op kwaliteit, net als in de gewone wereld. Zo introduceer je marktwerking in een bedrijfstak die nu één groot door de staat beschermd kartel vormt. Een kartel? Zeker. Waarom denk je dat een cd overal hetzelfde kost? Nee, Neelie had haar karwei nog lang niet af. Maar hoe moeten muzikanten dan hun geld verdienen? Nou, net zoals nu; met optreden, dat is nu ook al de belangrijkste bron van inkomsten. Zo krimpt het vraagstuk tot haar werkelijke, triviale proporties. Dan kan de overheid haar kostbare tijd besteden aan zaken die wel relevant zijn. Of zo.
-
PAUL MCCARTNEY BAST BIJ FRAN HEALY Goed nieuws voor Travis zanger Fran Healy. Voor zijn solodebuut heeft hij niemand minder dan Paul McCartney weten te strikken als gastbassist. Het komt niet alle dagen voor dat de ex-Beatle op andermans platen te horen is. Fran zou zelf ook niet een twee drie weten op welke lp?s Macca een gastrol vervult, zo schrijft hij op zijn blog FranHealy.com, ?maar zijn baslijn is briljant.? Healy heeft lang nagedacht hoe hij het popicoon voor zijn bijdrage kon bedanken. En kwam uiteindelijk op het briljante plan om vegetariër te worden. McCartney was duidelijk onder de indruk van het plan en liet drie dagen later drie kookboeken van zijn overleden vrouw Linda in de studio afleveren. Ook Neko Case is op Healy?s album te horen. De Amerikaanse zangeres doet een duet met hem. De opnamen vonden plaats in Berlijn en de werktitel is Wreckorder. Een releasedatum is nog niet bekend. 5-1-2010
-
AMSTERDAM - Wereldwijd en ook in Nederland wordt vandaag de geboortedag van Elvis Presley herdacht. De rocklegende werd 75 jaar geleden geboren in Tupelo, in de Amerikaanse staat Mississippi. Presley, die in augustus 1977 op 42-jarige leeftijd overleed, is een van de meest verdienende dode artiesten. Volgens zakenblad Forbes bracht Presleys nalatenschap vorig jaar nog 38 miljoen euro op. Zijn geboortedag wordt vrijdag groots gevierd op zijn eigen landgoed Graceland in Memphis, waar hij tot zijn dood woonde. Op deze officiële Elvis Presleydag is er volop taart, livemuziek, een nieuwe expositie van zijn kostuums en een filmmarathon. Verder wordt een nieuwe Barbie uitgebracht met de naam van een van zijn hits: Jailhouse Rock. Ook verschijnen vier nieuwe boeken over Elvis Presley op de markt, bovenop de vijftig boeken die al eerder over zijn leven zijn verschenen. De zanger werd in 2005 door het Amerikaanse volk gekozen in de top 10 van 'Greatest Americans'. In Nederland wordt de 75e verjaardag van de King of Rock and Roll gevierd met onder meer een Elvis Top 75 op Radio 5. Die lijst wordt aangevoerd door de hit Are You Lonesome Tonight, gevolgd door Always On My Mind. Voorgaand aan de Top 75 blikt de nostalgische zender van 6.00 tot 14.00 uur terug op de veelzijdige carrière van Elvis met muziek, gesprekken met kenners en fans en het concert Aloha From Hawaii. Dit concert, opgenomen op 14 januari 1973, werd destijds live uitgezonden in meer dan tien landen en trok wereldwijd bijna anderhalf miljard kijkers. In Hengelo bereidt de cast van de Elvismusical All Shook Up - Love me Tender vanmiddag een Elvis Presleytaart. Bezoekers van de musical krijgen vanavondsElvis Presleytompoezen en champagne in een speciaal versierd theater. René van Kooten (Les Misérables) en Brigitte Heitzer (Evita) spelen de hoofdrollen in de musicalcomedy die 25 in het Nederlands vertaalde hits van Elvis Presley bevat. Jan Rot vertaalde de liedteksten. Van Hounddog maakte hij Keeshond en de hit Heartbreak Hotel is verbasterd tot Uithuilhotel. Rot is een groot fan van Elvis en vernoemde zelfs zijn dochter naar de rocklegende. Rot: ?Haar noem ik Elvis en anders hebben we het thuis over de grote Presley. Als ze elf wordt, gaan we naar Graceland.?
-
Ik heb wel een leuke nieuwtje te vertellen, namelijk dat mijn Arnhem-Gelredome concert verhaal in de Amerikaanse Beatlefan zal verschijnen. Beatlefan is een vakblad GEEN prul blad. Ik ben zelf erg verbaasd dat de readktie mijn story graag wildde publiceren. Ik krijg ook nog een gratis copy van die nummer. Rick G, heel erg bedankt. Ik heb Macca wel geen honderd keer gezien, maar dit voel wel als een erkening voor mij als Macca fan. (door Fea)
-
Al eerder heb ik verteld dat ik op vrijdagnacht graag naar 'For The Record' luister bij Radio II, programma van Mart Smeets en Leo Blokhuis. Als het echt tijd wordt om naar bed te gaan, luisteren we in bed het programma af. Gisterenavond was dat om 01.15 uur. Juist toen ik mijn bed in wilde stappen, kondigde Mart (op verzoek van Leo), na een inleidend verhaal over het Shea Stadium & het Citi Field, 'Lady Madonna' van Paul aan. Maar alsof het niet genoeg was, kregen we daarna het verhaal van Billy Joel en de song 'I Saw Her Standing There' van Paul met Billy er achter aan te horen. Tja, dat werd natuurlijk nog even rocken in de slaapkamer. Wow, kun je je iets heerlijkers voorstellen, dan om met deze songs in je hoofd onder je dekbed te schuiven? Mart vertelde ten slot dat beide nummers van de dubbel CD 'Good Evening New York City' kwamen en dat het zeer de moeite waard was om deze aan te schaffen. Ik denk dat de meesten van ons dat allang gedaan hebben.
-
Toen ik vanmorgen opstond, hoorde ik wind om het huis gieren en was het bitterkoud. Erwin Kroll had vrijdag eigenlijk ook al gezegd, dat als je 's avonds naar bed ging, je er het beste pas maandag weer uit kon komen! En naar buiten gaan was al helemaal geen goede optie , zolang het niet echt noodzakelijk was. Tot maandag in bed leek me wat lang! Maar het advies om niet naar buiten te gaan, wilde ik graag van Erwin aannemen. Een warm bad, warme kleren en een heerlijk ontbijtje maakte dat ik de dag met open armen kon ontvangen. In slaap gevallen met de songs van Paul in mijn mind, besloot ik vanmorgen te beginnen met de DVD van 'Good Evening NY City', te kijken. Dat was een goed idee van mijzelf. Want dit is echt een super dvd, waarbij je het concert helemaal aansluitend kunt zien zonder geknip en geplak. Ik hoop dat Paul net zoals na de 'Back in the US' tour en de 'Back in the World' tour, van elk werelddeel een DVD uit liet komen, ook nu na de DVD van 'Good Evening NY City', een DVD 'Good Evening Europe', laat uitkomen. Dat zou ook wel heel super zijn.
-
Roos:
Al eerder heb ik verteld dat ik op vrijdagnacht graag naar 'For The Record' luister bij Radio II, programma van Mart Smeets en Leo Blokhuis. Als het echt tijd wordt om naar bed te gaan, luisteren we in bed het programma af. Gisterenavond was dat om 01.15 uur. Juist toen ik mijn bed in wilde stappen, kondigde Mart (op verzoek van Leo), na een inleidend verhaal over het Shea Stadium & het Citi Field, 'Lady Madonna' van Paul aan. Maar alsof het niet genoeg was, kregen we daarna het verhaal van Billy Joel en de song 'I Saw Her Standing There' van Paul met Billy er achter aan te horen. Tja, dat werd natuurlijk nog even rocken in de slaapkamer. Wow, kun je je iets heerlijkers voorstellen, dan om met deze songs in je hoofd onder je dekbed te schuiven? Mart vertelde ten slot dat beide nummers van de dubbel CD 'Good Evening New York City' kwamen en dat het zeer de moeite waard was om deze aan te schaffen. Ik denk dat de meesten van ons dat allang gedaan hebben.
Misschien weet je het niet, maar Smeets en Blokhuis hebben het uur toegeschoven gekregen waarop eerst American Connection werd uitgezonden. Ik luisterde op vrijdagnacht van 00.00 tot 1.00 uur altijd naar American Connection. Dat is voorgoed voorbij. American Connection is door zendercoördinator Kees Toering van de zender afgegooid. Veel trouwe luisteraars van dit programma hebben van alles in het werk gesteld om het programma op de zender te behouden, het hielp niet. Er werden meer dan 1000 handtekeningen opgehaald, ook dat haalde niets uit. Maarten en ik zijn in december in Hilversum bij de laatste opname van American Connection aanwezig geweest en hebben toen met twee andere luisteraars de handtekeningen aangeboden. Ik heb dus voorlopig de buik vol van de betweters Smeets en Blokhuis. PS: je vergat te vertellen dat S&B na She Loves you de originele versie van Lonesome Town van Ricky Nelson lieten horen, een geweldig mooie versie. Paul zette een cover van dat nummer op zijn cd Run Devil Run.
-
In 156 landen zongen mensen All You Need Is Love in een anti Aidsprogramma gesponsord door Starbucks .
-
Mieke:
Roos:
Al eerder heb ik verteld dat ik op vrijdagnacht graag naar 'For The Record' luister bij Radio II, programma van Mart Smeets en Leo Blokhuis. Als het echt tijd wordt om naar bed te gaan, luisteren we in bed het programma af. Gisterenavond was dat om 01.15 uur. Juist toen ik mijn bed in wilde stappen, kondigde Mart (op verzoek van Leo), na een inleidend verhaal over het Shea Stadium & het Citi Field, 'Lady Madonna' van Paul aan. Maar alsof het niet genoeg was, kregen we daarna het verhaal van Billy Joel en de song 'I Saw Her Standing There' van Paul met Billy er achter aan te horen. Tja, dat werd natuurlijk nog even rocken in de slaapkamer. Wow, kun je je iets heerlijkers voorstellen, dan om met deze songs in je hoofd onder je dekbed te schuiven? Mart vertelde ten slot dat beide nummers van de dubbel CD 'Good Evening New York City' kwamen en dat het zeer de moeite waard was om deze aan te schaffen. Ik denk dat de meesten van ons dat allang gedaan hebben.
Misschien weet je het niet, maar Smeets en Blokhuis hebben het uur toegeschoven gekregen waarop eerst American Connection werd uitgezonden. Ik luisterde op vrijdagnacht van 00.00 tot 1.00 uur altijd naar American Connection. Dat is voorgoed voorbij. American Connection is door zendercoördinator Kees Toering van de zender afgegooid. Veel trouwe luisteraars van dit programma hebben van alles in het werk gesteld om het programma op de zender te behouden, het hielp niet. Er werden meer dan 1000 handtekeningen opgehaald, ook dat haalde niets uit. Maarten en ik zijn in december in Hilversum bij de laatste opname van American Connection aanwezig geweest en hebben toen met twee andere luisteraars de handtekeningen aangeboden. Ik heb dus voorlopig de buik vol van de betweters Smeets en Blokhuis. PS: je vergat te vertellen dat S&B na She Loves you de originele versie van Lonesome Town van Ricky Nelson lieten horen, een geweldig mooie versie. Paul zette een cover van dat nummer op zijn cd Run Devil Run.
Zoals je zelf al aangeeft, heeft Kees Toering dat bepaald en is dat niet bepaald door Mart & Leo. Ik heb zelf meegestemd voor het behoud van Americain Connection. Maar helaas. Het had allemaal te maken met vernieuwing van de zenders, met veranderde muziekkeuze van de zenders, de coördinatoren, en de omroep. Daar kunnen Mart & Leo, die overigens best veel van muziek weten, niets aan doen. Maar je hebt dan toch wel geluisterd naar 'For The Record', als je het over de inderdaad mooie versie van 'Lonesome Town' heb, die daarin ten gehore werd gebracht. Ook ik moest bij het horen aan de cover van Paul denken.
-
Mieke:
In 156 landen zongen mensen All You Need Is Love in een anti Aidsprogramma gesponsord door Starbucks .
Music shares.
-
Ringo Starr & Paul McCartney zingen opnieuw weer samen. Ja, al eerder plaatste ik hier een post over. Maar nu het bijna zover is, is er wat meer informatie. Paul en Ringo werken samen op de cd van Ringo, die overmorgen officieel uitkomt. Het blijft natuurlijk wel Ringo die zingt en hoe goed Paul zijn best ook doet op hun gezamenlijke nummer ?Walk with you?, het beloofd geen top-nummer te worden. De Amerikaanse media over de samenwerking: Ringo Starr, the former Beatles drummer, is releasing his first self-produced album, Y Not on January 12. The 10-track album includes a guest appearance by Paul McCartney who sings on the first single, ?Walk With You,? a song written with Van Dyke Parks about the power of friendship. The ex-Beatle also plays bass on ?Peace Dream.? Other contributors include Joe Walsh (Eagles), Dave Stewart (Eurthymics) Benmont Tench (Tom Petty and the Heartbreakers), Edgar Winter, Joss Stone, Ben Harper, Richard Marx, and Gary Wright. Hier een filmpje van Ringo die over het ontstaan van het nummer vertelt en er ook een stukje van laat horen.
10 januari 2010 -
Roos:
Mieke:
Roos:
Al eerder heb ik verteld dat ik op vrijdagnacht graag naar 'For The Record' luister bij Radio II, programma van Mart Smeets en Leo Blokhuis. Als het echt tijd wordt om naar bed te gaan, luisteren we in bed het programma af. Gisterenavond was dat om 01.15 uur. Juist toen ik mijn bed in wilde stappen, kondigde Mart (op verzoek van Leo), na een inleidend verhaal over het Shea Stadium & het Citi Field, 'Lady Madonna' van Paul aan. Maar alsof het niet genoeg was, kregen we daarna het verhaal van Billy Joel en de song 'I Saw Her Standing There' van Paul met Billy er achter aan te horen. Tja, dat werd natuurlijk nog even rocken in de slaapkamer. Wow, kun je je iets heerlijkers voorstellen, dan om met deze songs in je hoofd onder je dekbed te schuiven? Mart vertelde ten slot dat beide nummers van de dubbel CD 'Good Evening New York City' kwamen en dat het zeer de moeite waard was om deze aan te schaffen. Ik denk dat de meesten van ons dat allang gedaan hebben.
Misschien weet je het niet, maar Smeets en Blokhuis hebben het uur toegeschoven gekregen waarop eerst American Connection werd uitgezonden. Ik luisterde op vrijdagnacht van 00.00 tot 1.00 uur altijd naar American Connection. Dat is voorgoed voorbij. American Connection is door zendercoördinator Kees Toering van de zender afgegooid. Veel trouwe luisteraars van dit programma hebben van alles in het werk gesteld om het programma op de zender te behouden, het hielp niet. Er werden meer dan 1000 handtekeningen opgehaald, ook dat haalde niets uit. Maarten en ik zijn in december in Hilversum bij de laatste opname van American Connection aanwezig geweest en hebben toen met twee andere luisteraars de handtekeningen aangeboden. Ik heb dus voorlopig de buik vol van de betweters Smeets en Blokhuis. PS: je vergat te vertellen dat S&B na She Loves you de originele versie van Lonesome Town van Ricky Nelson lieten horen, een geweldig mooie versie. Paul zette een cover van dat nummer op zijn cd Run Devil Run.
Zoals je zelf al aangeeft, heeft Kees Toering dat bepaald en is dat niet bepaald door Mart & Leo. Ik heb zelf meegestemd voor het behoud van Americain Connection. Maar helaas. Het had allemaal te maken met vernieuwing van de zenders, met veranderde muziekkeuze van de zenders, de coördinatoren, en de omroep. Daar kunnen Mart & Leo, die overigens best veel van muziek weten, niets aan doen. Maar je hebt dan toch wel geluisterd naar 'For The Record', als je het over de inderdaad mooie versie van 'Lonesome Town' heb, die daarin ten gehore werd gebracht. Ook ik moest bij het horen aan de cover van Paul denken.
Erg aardig van je dat je mee stemde voor het behoud van American Connection. Toch stoorde het me dat Mart trots hun nieuwe uren aan de luisteraars mededeelde zonder even aan te geven dat er een prachtig programma voor moest verdwijnen. De een zijn dood....... Ik heb via de herbeluisterfunctie For The Record beluisterd, ik blijf er niet voor wakker. Soms laten ze muziek horen die me boeit, het komt ook voor dat hun muziek me niets zegt. Hun aanbod is heel wisselend. De liefhebbers van Americana muziek en singer/songwriters zijn nu aangewezen op lokale zenders of buitenlandse radiostations. Op BBC Schotland wordt op vier werkdagen 1,5 uur Americana, blues en folk uitgezonden. Daar kan het dus wel. Toch betalen de luisteraars van American Connection via de belastingen net zoveel bijdrage aan het publieke bestel als de liefhebbers van de doorsnee muziek die daar door de dag te horen is. Waarom wordt er dan verschil gemaakt? Tot op heden heeft de KRO direktie en Kees Toering hier geen antwoord op geggeven.
-
Mieke:
Ik heb via de herbeluisterfunctie For The Record beluisterd, ik blijf er niet voor wakker. Soms laten ze muziek horen die me boeit, het komt ook voor dat hun muziek me niets zegt. Hun aanbod is heel wisselend. De liefhebbers van Americana muziek en singer/songwriters zijn nu aangewezen op lokale zenders of buitenlandse radiostations. Op BBC Schotland wordt op vier werkdagen 1,5 uur Americana, blues en folk uitgezonden. Daar kan het dus wel. Toch betalen de luisteraars van American Connection via de belastingen net zoveel bijdrage aan het publieke bestel als de liefhebbers van de doorsnee muziek die daar door de dag te horen is. Waarom wordt er dan verschil gemaakt? Tot op heden heeft de KRO direktie en Kees Toering hier geen antwoord op geggeven.
Je schrijft 'hun aanbod is heel wisselend'. Dat vind ik nu eigenlijk juist zo leuk aan het programma. Je kunt soms zo verrast worden. En ik laat me heel graag verrassen. Tja, BBC. Die hebben natuurlijk een veel groter bereik. Alleen Groot- Brittanie heeft al ruim 60 miljoen inwoners met Londen dat twaalf miljoen inwoners telt en de op één na grootste metropool van Europa, één van de grote vier wereldsteden is. Nederland is zo'n klein landje. Je ziet zelf, als Paul McCartney dan eindelijk na zes jaar weer eens in Nederland komt optreden, krijgen ze het Gelredome niet eens vol. Zijn ze hier wel zo music-minded? Waarom er verschil wordt gemaakt? Er zijn altijd mensen die het bepalen en ik denk dat als een standpunt eenmaal vast staat, je daar moeilijk verandering in kunt brengen. En er speelt zich achter de schermen ook heel wat af, waar wij geen weet van hebben. Erg fijn voor jou en de oude luisteraars van American Connection, dat er uitgeweken kan worden naar overzeese zenders.